تب‌نوشت‌ها

پاسخ:
جواب بعضی چیزا، حرفی نیست. عملیه.
چند شب قبل یه جایی بودیم. مث همه جا از گرفتاری ها و گرونی ها و حقوقای نجومی و سیاستای غلط سردمداران مملکت وووو حرف زده می شد. نه که ما ایرانیا همه مون تو هر زمینه ی اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و دینی و غیره، صاحب نظریم. بیشتر گوش می کردم و همه هم می دونستن سکوت من از روی سیاسته.
از جمله چیزایی که می گفتن اینه که ایران از جهت غم زدگی، دومین کشور دنیاس.
من وقتی وارد بحث شدم گفتم فلان حرفتون این طور و بهمان حرف این اشکال رو داشت. اون دلیل، دلیل نبود و اون حرف جز خنده جوابی نداره. فلان حرف رو من نمی دونم چون دقیق اطلاع ندارم ولی بعیده این طور که می گید باشه ووو
در مورد غمزدگی هم چند دقیقه ای منبر رفتم و آخرش-برای همین مورد- گفتم دعوا که نداریم. کسی که میگه ایران بعد از عراق، غمزده ترین کشور دنیاست و شادی ش خیلی پایینه، لطف کنه یه سفر بره کشورای افغانستان و پاکستان و سوریه و ... رو ببینه بعد بیاد آمارای اون ور آبی رو قبول کنه. آمارایی که اغلب یا مکر تولید میشه و ملاک های اونا اصلا برای ما سالبه به انتفای موضوع یا مع الفارقه
در مورد پیاده روی هم- چه متدین دغدغه مند و چه ادمای غافل و چه ادمای خبیث- اظهار نظر کنن بهترین جواب اینه که یا دهنشونو ببندن یا سه سفر برن بعد ببینن اینا چه اندازه برای مذهب و دین ما مفیده. غصه ی کمرنگ شدن بعضی مراسم دیگه رو نخورن و به اونا هم ربطی نداره مستند شرعی داره این کارا یا نه. هزار و یه کار دیگه می شه صد درصد غیر شرعی، نه تنها مخالفت نمی کنن تایید هم می کنن.
وقتی که هزار هزار ایرانی میرن سواحل آنتالیا و... انواع کیف و حال نامجاز رو انجام می دن وقتی اون کودتای مسخره ی ساختگی انجام میشه اینا اشکال نمی کنن که چرا همه تجهیزات بسیج می شن همون آدمای اغلب فاسق، به مملکت برگردونده بشن بعد اشکال می کنن که چرا ایران امکاناتش رو برای زوار پیاده رو و.. می ده..
مهم نیست
بی خیال
ایشالله با ظهور آقا و ارثیه بردن همه ی دنیا، پیاده روی-آب روی!- پاریس تا سانفرانسیکو رو با هم باشیم.
شما هم که دکتر کاروان!!!

پاسخ:
...

پاسخ:
...