ماه‌آفرین

چون کائنات جمله به بوی تو زنده اند

ای آفتاب، سایه ز ما بر مدار هم

چون آب روی لاله وگل، فیض حسن توست

ای ابر لطف، بر من خاکی ببار هم!

... به فدای چشم مستت

مگرم چشم سیاه تو بیاموزد کار

ور نه مستوری و مستی همه کس نتوانند

اللهم فک کل اسیر

۱۳ فروردین۱۳۹۷/نیمه رجب۱۴۳۹

ربه فیه تجلی و ظهر

دل ایمان ز تو شادان زهی استاد استادان

تو خود اسلام اسلامی تو خود ایمان ایمانی

بصیرت را بصیرت تو حقیقت را حقیقت تو

تو نور نور اسراری تو روح روح را جانی

اگر امداد لطف تو نباشد در جهان تابان

درافتد سقف این گردون بیارد رو به ویرانی

ما و خیال و خوابی

در محبت، آرزو را اعتبار دیگر است

این حریفان وصل می خواهند و "بیدل" انتظار

صبا را پای در زلف تو بشکست

نوبهار آمد و جهان بشکفت

زان تو را چه؟ چو نوبهار تو نیست!!!

 السلام علیک یا ربیع الانام و نضرة الایام

دل آواره

دل دادمش به مژده و خجلت همی‌ برم

زین نقد قلب خویش که کردم نثار دوست

شکر خدا که از مدد بخت کارساز

بر حسب آرزوست همه کار و بار دوست

سیر سپهر و دور قمر را چه اختیار

در گردشند بر حسب اختیار دوست

گر باد فتنه هر دو جهان را به هم زند

ما و چراغ چشم و ره انتظار دوست!

ره به کوی می فروشان

حضوری گر همی خواهی

                               از او غایب مشو

                                                      حافظ

به پیش خیل خیالش

دلى که با سر زلفین او قرارى داد

گمان مبر که بدان دل قرار باز آید!

امشب به راستی شب ما روز روشن است!

شبی مبارک و میمون است و حاجت ها بر آورده؛ اگر چه شاید به اقتضای تقارب جوهره قضیه "مَا مِنْ عِیدٍ لِلْمُسْلِمِینَ أَضْحًى وَ لَا فِطْرٍ إِلَّا وَ هُوَ یُجَدَّدُ فِیهِ لآِلِ مُحَمَّدٍ حُزْنٌ قِیلَ وَ لِمَ ذَلِکَ قَالَ لِأَنَّهُمْ یَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِی یَدِ غَیْرِهِمْ" و نیز این که مولا علی ع از حکومت غاصبانه به اصطلاح خلیفه اول تعبیر به "کدورت کورانه" فرمود که صبر بر آن یهْرَمُ فیهَا الْکَبیرُ، وَ یشیبُ فیهَا الصَّغیرُ و ویژگی خشونت آمیز حکومت دومی که صبری نیاز بود بر "طُولِ الْمُدَّةِ، وَ شِدَّةِ الْمِحْنَةِ" اش، گریه دارد این خوشی ها در حقیقت.

در هر حال امشب چند تا محفل خیابانی و بیابانی در پاسداشت این شب نورانی دیدم و به ظاهر کیفم کوک شد.

ان شاء الله زودتر دیوار رخنه دار غیبت تخریب شود و مزه برگزاری واقعی مراسم جشن هلاکت دشمنان خدا را بچشیم.

همینا دیگه.

تا بعد

عاشقی چیست؟ مبتلا بودن

🔸باید عاشق شوی!

🔹شبی بعد از نماز عشاء که از مسجد تا منزل همراه آیة الله العظمی بهجت می رفتیم عرض کردم: سریع ترین راه به سوی خدا چه راهی است؟ 

🔸فرمودند: باید عاشق شوی.

🔹 سپس فرمودند: روزی پدر مجنون او را از نجد به حجاز آورد. در کنار کعبه نشسته بودند. پدرش گفت: فرزند عزیزم! عشق لیلی با تو چه کرده که این همه گرفتار شدی؟ نه غذا می خوری، نه می خوابی، فقط ذکر تو شده لیلی! برخیز و دامن کعبه را بچسب و خدا را قسم بده به همه خوبانی که اینجا طواف کرده اند و بگو خدایا محبت لیلی را از دل من بیرون کن. مجنون فوری برخاست، دامن کعبه را گرفت و گفت: خدایا تو را به همه اینها قسم محبّت لیلی را در دلم افزون کن.

🔸آری عاشق باید اینچنین باشد. شما سالکان الی الله باید این چنین مشتاق باشید که ناصحان به شما بگویند مقداری استراحت کن.

🔹و اشک در چشمان آیة الله بهجت جمع شد، و بدون خداحافظی از خم کوچه برگشت...

راوی: حاج شیخ عبدالقائم شوشتری/کانال تلگرام "بزم قدسیان"

راز محنت تو

یقولون لیلى بالعراق مریضة  :(

فیا لیتنی کنت الطبیب المداویا

غم خوردن بیهوده نمی دارد سود

مرا رخسار او باید، چه سود از ماه و پروینم؟!

چو شام زلف او خواهم، چه سود از شام و شاماتم؟!

نی به چشم امتحانی بل به چشم اعتبار!

                                                          

                                                                       

  

کتاب «چگونه در امتحانات موفق شویم؟» نوشته دومینیک است که به ترجمه علی قنواتی و مرتضی باوندپور به چاپ رسیده است. این کتاب تاکنون چهار بار به چاپ رسیده است. موضوع مورد بحث واقع شده در این کتاب آزمونها و راهنمایی­های تحصیلی می­باشد. در این کتاب تمام نکات لازم و مربوط به مطالعه­ ی درست آورده شده است تا افرادی که  نیازمند به یادگیری اینگونه مطالب هستند راحت­تر آنها را فرا می­گیرد.

جانا به غریبستان چندین بنماند کس

...السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ...

أَشْهَدُ أَنَّکَ الْحُجَّةُ عَلَى مَنْ مَضَى وَ مَنْ بَقِیَ...

مَوْلاَیَ وَقَفْتُ فِی زِیَارَتِکَ مَوْقِفَ الْخَاطِئِینَ النَّادِمِینَ ...

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَظْهِرْ کَلِمَتَکَ التَّامَّةَ وَ مُغَیَّبَکَ فِی أَرْضِکَ الْخَائِفَ الْمُتَرَقِّبَ‏...

دلم از انتظار خون شد!!!

شراب با تو حلال است و آب بی تو حرام

فراق تو دمار از ما بر آورد!

مستی سلامت می‌کند، پنهان پیامت می‌کند

آن کو دلش را برده‌ای جان هم غلامت می‌کند

ای نیست کرده هست را، بشنو سلام مست را

مستی که هر دو دست را پابند دامت می‌کند

ای آسمان عاشقان ای جان جان عاشقان

حسنت میان عاشقان نک دوستکامت می‌کند

ای چاشنی هر لبی، وی قبله هر مذهبی

مه پاسبانی هر شبی بر گرد بامت می‌کند

.

قلم اینجا رسید و سر بشکست!

بر سر آتش تو سوختم و دود نکرد
آب بر آتش تو ریختم و سود نکرد :((

...

با جمله ما خوشیم، ولی با تو خوشتریم!

اللَّهُمَّ...

فَامْنُنْ عَلَیْنَا بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ

وَ جُدْ عَلَیْنَا

فَإِنَّا مُحْتَاجُونَ إِلَی نَیْلِکَ...

وَ الْخَلْقُ کُلُّهُمْ عِیَالُکَ وَ فِی قَبْضَتِکَ

کوکب دری

ز باغ وصل تو یابد، ریاض رضوان، آب

ز تاب هجر تو دارد، شرار دوزخ، تاب

به حسن و عارض و قد تو برده‌اند، پناه

بهشت و طوبی و «طوبی لهم و حسن ماب»

چو چشم من، همه شب جویبار باغ بهشت

خیال نرگس مست تو بیند، اندر خواب

بهار، شرح جمال تو داده، در یک فصل

بهشت، ذکر جمیل تو کرده در هر باب

لب و دهان تو را، ای بسا! حقوق نمک

که هست، بر جگر ریش و سینه‌های کباب

بسوخت این دل خام و به کام دل نرسید

به کام اگر برسیدی، نریختی خوناب

گمان بری که به دور تو، عاشقان مستند

خبر نداری از احوال زاهدان خراب

نقاب بازگشای، تا کی این حجاب کنی

از این نقاب چه بر بسته‌ای، به غیر حجاب

بدید روی تو را گل فتاد، در آتش

شنید بوی تو، وز شرم گشت آب گلاب

مرا به دور رخت شد، پدید جوهر لعل

پدید می‌شود از آفتاب عالم تاب

که را در باغ رخسارش بود راه؟

صبا! زان «لولی شنگول سرمست»
چه داری آگهی؟ چون است حالش؟

شراب و شاهد شیرین که را زیان دارد؟!

وَهُوَ الَّذِی یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ حَتَّى إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَیِّتٍ فَأَنْزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِنْ کُلِّ الثَّمَرَاتِ کَذَلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتَى لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ

به کوری دی و بهمن بهاری کن بر این گلشن

آه که امروز دلم را چه شد؟

دوش چه گفته است کسی با دلم؟!

یا ایها العزیز...

چون نبینم من جمالت، صد جهان خود دیده گیر
چون حدیث تو نباشد، سر به سر بشنیده گیر

ای که در خوابت ندیده آدم و ذریتش
از که پرسم وصف حسنت؟ از همه پرسیده گیر

چون نباشم در وصالت ای ز بینایان نهان
در بهشت و حور و دولت تا ابد باشیده گیر

چون نبینم خشم و ناز شکرینت هر دمی
بر سر شاهان معنی مر مرا نازیده گیر

چونکه ابر هجر تو ماه تو را پوشیده کرد
صد هزاران در و گوهر بر سرم باریده گیر

چونکه مستان را نباشد شمع و شاهد روی تو
صد هزاران خم باده هر طرف جوشیده گیر

خضر بی‌من گر ببیند روی تو ای وای من
ور نبیند آب حیوان هر دمش نوشیده گیر

چون فنا خواهد شدن این ساحره دنیای دون
تخت و بخت و گنج و عالم را به من بخشیده گیر

در ازل جان‌های صدیقان نثار روی تو
چونکه رویت را نبینم خود نثاری چیده گیر

این عزیز مصر جانم تا نبیند روی تو
هر دو روزی یوسفی شکرلبی بخریده گیر...