امشب به راستی شب ما روز روشن است!
شبی مبارک و میمون است و حاجت ها بر آورده؛ اگر چه شاید به اقتضای تقارب جوهره قضیه "مَا مِنْ عِیدٍ لِلْمُسْلِمِینَ أَضْحًى وَ لَا فِطْرٍ إِلَّا وَ هُوَ یُجَدَّدُ فِیهِ لآِلِ مُحَمَّدٍ حُزْنٌ قِیلَ وَ لِمَ ذَلِکَ قَالَ لِأَنَّهُمْ یَرَوْنَ حَقَّهُمْ فِی یَدِ غَیْرِهِمْ" و نیز این که مولا علی ع از حکومت غاصبانه به اصطلاح خلیفه اول تعبیر به "کدورت کورانه" فرمود که صبر بر آن یهْرَمُ فیهَا الْکَبیرُ، وَ یشیبُ فیهَا الصَّغیرُ و ویژگی خشونت آمیز حکومت دومی که صبری نیاز بود بر "طُولِ الْمُدَّةِ، وَ شِدَّةِ الْمِحْنَةِ" اش، گریه دارد این خوشی ها در حقیقت.
در هر حال امشب چند تا محفل خیابانی و بیابانی در پاسداشت این شب نورانی دیدم و به ظاهر کیفم کوک شد.
ان شاء الله زودتر دیوار رخنه دار غیبت تخریب شود و مزه برگزاری واقعی مراسم جشن هلاکت دشمنان خدا را بچشیم.
همینا دیگه.
تا بعد
