من در جحیم اولیٰ‌ترم، جنت نشاید مر مرا
سه شنبه, ۸ تیر ۱۳۹۵، ۰۳:۵۹ ب.ظ
من نمی دونم اینکه امام خمینی از بین دعاها و مناجاتها دعای کمیل و مناجات شعبانیه رو به همه ترجیح می داده چش مبارکشون به دعای ابوحمزه یا دعای عرفه نیفتاده؟!
خب با احترام به اون دعای عزیز و مناجات محترم، ابوحمزه و عرفه اصلا گاهی می زنن رو دست کمیل آقا و شعبانیه خانم! به جون خودم:)
من از یه قسمتایی خیلی خیلی خیلی خوشم میاد. اصلا اصل دعا همینه. والله! هشت مورد رو برای نمونه می نویسم. از گزینش های شما هم استقبال میشه!
لَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَى ذَنْبِی غَیْرُکَ مَا فَعَلْتُهُ... لا لِأَنَّکَ أَهْوَنُ النَّاظِرِینَ ... بَلْ لِأَنَّکَ یَا رَبِّ خَیْرُ السَّاتِرِینَ وَ... أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ
لَسْتُ أَتَّکِلُ فِی النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَی أَعْمَالِنَا
لَوْ نَهَرْتَنِی مَا بَرِحْتُ مِنْ بَابِکَ / با ضریب دو
شَرُّنَا إِلَیْکَ صَاعِدٌ وَ لَمْ یَزَلْ وَ لا یَزَالُ مَلَکٌ کَرِیمٌ
إِلَهِی أَنْتَ أَوْسَعُ فَضْلا وَ أَعْظَمُ حِلْما مِنْ أَنْ تُقَایِسَنِی بِفِعْلِی/ اینم ضریب دو.
إِلَهِی لَمْ أَعْصِکَ حِینَ عَصَیْتُکَ وَ أَنَا بِرُبُوبِیَّتِکَ جَاحِدٌ... لَکِنْ خَطِیئَةٌ عَرَضَتْ... الخ
إنَّ لَنَا فِیکَ أمَلاً طَوِیلاً ... عَصَیْناکَ وَ نَحْنُ نَرْجُوا أنْ تَسْتُرَ عَلَینا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تو دعاهای دیگه هم این جور چیزایی که واقعا ته دعا حساب میشه هست. مثل:
اللَّهُمَّ إِنْ عَظُمَتْ ذُنُوبِی فَأَنْتَ أَعْظَمُ وَ إِنْ کَثُرَ تَفْرِیطِی فَأَنْتَ أَکْبَرُ وَ إِنْ دَامَ بُخْلِی فَأَنْتَ أَجْوَدُ
إنْ لَمْ أَکُنْ أَهْلاً أَنْ أَبْلُغَ رَحْمَتَکَ فَإِنَّ رَحْمَتَکَ أَهْلٌ أَنْ تَبْلُغَنِی وَ تَسَعَنِ
إِلَهِی کَیْفَ أَدْعُوکَ وَ أَنَا أَنَا وَ کَیْفَ أَقْطَعُ رَجَائِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَنْتَ
البته نمونه های بهتر و صحیح السند تر و فصیح تری هم هست از صحیفۀ نورانی سجادیه و غیره که الان خیلی یادم نیست. به نظرم مرحوم بهجت فومنی بود می فرمودن میشه با این ادعیه با سنی ها محاجه و تحدی کرد. مرحوم ملکی تبریزی هم توی المراقبات شریفشون میگه یک صدم معارفی که من دیدم توی ادعیه و مناجاتای امامای عزیز شیعه اومده، تو بقیۀ احادیث ما نیومده مگه خطبه هایی که بخشی ازش توحیدیه و تسبیح و تحمید داره. خدایا کمک بفرما یک مقدار بیشتر این گنج های هویدا و کنزهای مخفی را قدر بدانیم.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
بعضی حاها هم هست که واقعا آدم رو بی نهایت شرمسار می کنه. مثلا اونجایی که دعای افتتاح می خونیم: تتودد الیّ فلا اقبل منک:( کأن لی التطول علیک... به من مهربونی می کنی ولی من نمی پذیرم مث اینکه اصلا من به سرت منت دارم خدا جون. یا اونجا که تو دعای ابوحمزه میگیم: و من عقوبات المعاصی جنبتنی حتی کانک استحییتنی، تو جوری از کنار عواقب خلافای من رد میشی مثه اینکه تو از من حیا می کنی:(
این جور جاها رو که می رسم چشامو می بندم و دست رو روی صورتم می زارم و از شرم و خجالت سریع رد میشم. خدا، خداتا خوبی. همین.
خب با احترام به اون دعای عزیز و مناجات محترم، ابوحمزه و عرفه اصلا گاهی می زنن رو دست کمیل آقا و شعبانیه خانم! به جون خودم:)
من از یه قسمتایی خیلی خیلی خیلی خوشم میاد. اصلا اصل دعا همینه. والله! هشت مورد رو برای نمونه می نویسم. از گزینش های شما هم استقبال میشه!
لَوِ اطَّلَعَ الْیَوْمَ عَلَى ذَنْبِی غَیْرُکَ مَا فَعَلْتُهُ... لا لِأَنَّکَ أَهْوَنُ النَّاظِرِینَ ... بَلْ لِأَنَّکَ یَا رَبِّ خَیْرُ السَّاتِرِینَ وَ... أَکْرَمُ الْأَکْرَمِینَ
لَسْتُ أَتَّکِلُ فِی النَّجَاةِ مِنْ عِقَابِکَ عَلَی أَعْمَالِنَا
لَوْ نَهَرْتَنِی مَا بَرِحْتُ مِنْ بَابِکَ / با ضریب دو
شَرُّنَا إِلَیْکَ صَاعِدٌ وَ لَمْ یَزَلْ وَ لا یَزَالُ مَلَکٌ کَرِیمٌ
إِلَهِی أَنْتَ أَوْسَعُ فَضْلا وَ أَعْظَمُ حِلْما مِنْ أَنْ تُقَایِسَنِی بِفِعْلِی/ اینم ضریب دو.
إِلَهِی لَمْ أَعْصِکَ حِینَ عَصَیْتُکَ وَ أَنَا بِرُبُوبِیَّتِکَ جَاحِدٌ... لَکِنْ خَطِیئَةٌ عَرَضَتْ... الخ
إنَّ لَنَا فِیکَ أمَلاً طَوِیلاً ... عَصَیْناکَ وَ نَحْنُ نَرْجُوا أنْ تَسْتُرَ عَلَینا
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
تو دعاهای دیگه هم این جور چیزایی که واقعا ته دعا حساب میشه هست. مثل:
اللَّهُمَّ إِنْ عَظُمَتْ ذُنُوبِی فَأَنْتَ أَعْظَمُ وَ إِنْ کَثُرَ تَفْرِیطِی فَأَنْتَ أَکْبَرُ وَ إِنْ دَامَ بُخْلِی فَأَنْتَ أَجْوَدُ
إنْ لَمْ أَکُنْ أَهْلاً أَنْ أَبْلُغَ رَحْمَتَکَ فَإِنَّ رَحْمَتَکَ أَهْلٌ أَنْ تَبْلُغَنِی وَ تَسَعَنِ
إِلَهِی کَیْفَ أَدْعُوکَ وَ أَنَا أَنَا وَ کَیْفَ أَقْطَعُ رَجَائِی مِنْکَ وَ أَنْتَ أَنْتَ
البته نمونه های بهتر و صحیح السند تر و فصیح تری هم هست از صحیفۀ نورانی سجادیه و غیره که الان خیلی یادم نیست. به نظرم مرحوم بهجت فومنی بود می فرمودن میشه با این ادعیه با سنی ها محاجه و تحدی کرد. مرحوم ملکی تبریزی هم توی المراقبات شریفشون میگه یک صدم معارفی که من دیدم توی ادعیه و مناجاتای امامای عزیز شیعه اومده، تو بقیۀ احادیث ما نیومده مگه خطبه هایی که بخشی ازش توحیدیه و تسبیح و تحمید داره. خدایا کمک بفرما یک مقدار بیشتر این گنج های هویدا و کنزهای مخفی را قدر بدانیم.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
بعضی حاها هم هست که واقعا آدم رو بی نهایت شرمسار می کنه. مثلا اونجایی که دعای افتتاح می خونیم: تتودد الیّ فلا اقبل منک:( کأن لی التطول علیک... به من مهربونی می کنی ولی من نمی پذیرم مث اینکه اصلا من به سرت منت دارم خدا جون. یا اونجا که تو دعای ابوحمزه میگیم: و من عقوبات المعاصی جنبتنی حتی کانک استحییتنی، تو جوری از کنار عواقب خلافای من رد میشی مثه اینکه تو از من حیا می کنی:(
این جور جاها رو که می رسم چشامو می بندم و دست رو روی صورتم می زارم و از شرم و خجالت سریع رد میشم. خدا، خداتا خوبی. همین.
