فزت و رب الکعبة...
شنبه, ۵ تیر ۱۳۹۵، ۰۷:۱۵ ب.ظ
تب‌نوشت‌ها
مطالبی پریشان و درهم
کار صواب «باده پرستی» است حافظا
برخیـز و عـزم جـزم بـه کـار صواب کن
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۳ (۲)
- اسفند ۱۴۰۲ (۱)
- مهر ۱۴۰۲ (۱)
- شهریور ۱۴۰۲ (۱)
- تیر ۱۴۰۲ (۲)
- خرداد ۱۴۰۲ (۲)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۱)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۷ (۱۲)
- اسفند ۱۳۹۶ (۱۱)
- بهمن ۱۳۹۶ (۷)
- دی ۱۳۹۶ (۵)
- آذر ۱۳۹۶ (۷)
- آبان ۱۳۹۶ (۳)
- مهر ۱۳۹۶ (۴)
- شهریور ۱۳۹۶ (۵)
- مرداد ۱۳۹۶ (۱۰)
- تیر ۱۳۹۶ (۱۳)
- خرداد ۱۳۹۶ (۱۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۷)
- فروردين ۱۳۹۶ (۲)
- اسفند ۱۳۹۵ (۷)
- بهمن ۱۳۹۵ (۲)
- دی ۱۳۹۵ (۴)
- آذر ۱۳۹۵ (۳)
- مرداد ۱۳۹۵ (۲۱)
- تیر ۱۳۹۵ (۵۴)
- خرداد ۱۳۹۵ (۲۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۵ (۲۴)
- فروردين ۱۳۹۵ (۱۴)
- اسفند ۱۳۹۴ (۳)
- بهمن ۱۳۹۴ (۷)
- دی ۱۳۹۴ (۱)
- آذر ۱۳۹۴ (۲)
- مهر ۱۳۹۳ (۱)
- اسفند ۱۳۹۱ (۲)
۰۶ تیر ۹۵ ، ۰۰:۴۸
نایب ..
نایب ..
میسّر نگردد به کس این سعادت
به کعبه ولادت، به مسجد شهادت.
هر بار که به مسجد کوفه می رفتم، ازخود بیخود می شدم.
گاهی وقت ها حس می کردم که زمان به عقب برگشته و من دارم صدای غربت و مظلومیت علی را از جای جای مسجد کوفه می شنوم.
پاسخ:
نایب با احساس و از خود بیخود شو ما
بله. صداها می مانند و نمی روند و غربت ها و مظلومیت ها و ....
و خوش به حال گوش دل شما که نامحرم نیست تا پیغام سروش را نشنود... شنواتر باد...
نایب با احساس و از خود بیخود شو ما
بله. صداها می مانند و نمی روند و غربت ها و مظلومیت ها و ....
و خوش به حال گوش دل شما که نامحرم نیست تا پیغام سروش را نشنود... شنواتر باد...