حضرت ابوعلی علیه السلام
از حضرت صادق از پدران گرامی ایشان علیهم السّلام نقل است
که أمیر المؤمنین علیه السّلام روزى در فضاى مسجد نشسته بود و مردم گرد او جمع
بودند که مردى برخاسته و گفت:
اى أمیر المؤمنین چطور مى شود که شما در مکان و منزلت خدادادی بلندی هستید، در حالى که پدر شما در عذاب باشد؟
حضرت علیه السّلام فرمود:
مَهْ فَضَّ اللَّهُ فَاکَ وَالَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ
نَبِیّاً لَوْ شَفَعَ أَبِی فِی کُلِّ مُذْنِبٍ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ لَشَفَّعَهُ
اللَّهُ فِیهِمْ،
خدا زبانت را ببرد! قسم به خدایى که محمّد را به پیامبرى
مبعوث فرمود، اگر پدرم تمام گناهکاران زمین را شفاعت کند خداوند آن را مى پذیرد،
أَبِی مُعَذَّبٌ فِی النَّارِ وَابْنُهُ قَسِیمُ الْجَنَّةِ
وَالنَّارِ؟
مگر مى شود که پدرم به آتش در عذاب باشد و فرزند او قسیم بهشت و جهنّم باشد؟!
وَالَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ نَبِیّاً إِنَّ نُورَ أَبِی
یَوْمَ الْقِیَامَةِ لَیُطْفِئُ أَنْوَارَ الْخَلَائِقِ کُلِّهِمْ إِلَّا خَمْسَةَ
أَنْوَارٍ نُورَ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) وَنُورِی وَنُورَ الْحَسَنِ
وَنُورَ الْحُسَیْنِ وَنُورَ تِسْعَةٍ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ
قسم
به آنکه محمّد را به پیامبرى مبعوث فرمود بى شکّ نور پدرم (از بس زیاد است) در روز قیامت همه انوار
خلایق؛ جز پنج نور: نور محمّد و نور من و نور حسن و نور حسین و نور نه فرزند از
اولاد حسین را خاموش و بى اثر مى سازد؛
فَإِنَّ نُورَهُ
مِنْ نُورِنَا خَلَقَهُ اللَّهُ تَعَالَى قَبْلَ أَنْ یَخْلُقَ آدَمَ (علیه السلام)
بِأَلْفَیْ عَام.
زیرا نور او از نور ما است و خداوند آن را دو
هزار سال پیش از خلق آدم آفریده است.
منبع:
الاحتجاج للطبرسی، ج1، ص230، و کنز الفوائد للکراجکی، ص 80، و بحار الأنوار للمجلسی، ج 35 ص 69.
ان شاء الله با نابودی وهابیت، زیارت مزار متبرک حضرت ابوحیدر علیه السلام در این دنیای فانی، و شفاعت این وصی بزرگوار حضرت ابراهیم خلیل الرحمن در سرای باقی نصیب همه مان شود صلوات.