مطرب مهتاب رو، آنچه شنیدی بگو...
و هی مناجاة عزیزة علی اهلها یحبونها، و یستانسون بشعبان لأجلها بل ینظرون و
یشتاقون لمجیء شعبان و فیهـ[ـا] علوم جمة فی کیفیة معاملة العبید مع الله
جل جلاله و استدلالات لطیفة تلیق بمقام العبودیة... و دلالات صریحة واضحة
فی معنی لقاء الله و قربه و النظر الیه... و بالجملة هذه المناجاة من مهمات
اعمال هذا الشهر، بل للسالک ان لا یترک بعض فقراته فی تمام السنة...
المراقبات، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، چاپ نهاوندی، ص 67.
و این مناجات شعبانیه، مناجاتی ارزنده نزد اهلش است که آن را دوست دارند و به خاطر همان با ماه شعبان انس دارند. بلکه (به خاطر همین مناجات)، منتظر و مشتاق آمدن شعبان اند و در این مناجات، علوم فراوانی پیرامون چگونگی رفتار بنده با خداوند(جل جلاله) است، و استدلال های لطیف مناسب حال عبودیت در آن است... و دلالت هایی رک و روشن آن در معنای دیدار با خدا و قرب وی و نگاه افکندن به وی است... و خلاصه اینکه این مناجات، از امور مهم سالک در این ماه است و بلکه او را می سزد که در تمام طول سال، بعضی عبارت های این دعا(مثل: الهی هب لی کمال الانقطاع الیک) را ترک نکند.
