حافظ بد است حال پریشان تو...

نوبهار آمد و جهان بشکفت

زان تورا چه؟ چو نوبهار تو نیست

Metonymy!!!

لعنتیِ تیره گونِ حقه بازِ نیرنگ ساز...

با تو ام ای امیدکشِ شادی ستیزِ قیر نسبِ غم تبار...

سال نود و چهار...

عادت کرده بودم به ساز نا کوک ات، ای بی مروتِ سنگ دلِ تیره رخ...

با این وضع...

انتظار تو را نداشتم پنجم اسفند 94...

ماه ترین روز این سال سیاه...

مبادا خودت را جزو این سال سرد به شمار آوری. ..

فراموشت نخواهم کرد، ای روز سفیدِ رو سپید...

در فراقت زرگری آموختم...

...

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ

قَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِیعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِینَةُ

وَ أُخْلِسَتِ الزَّهْرَاءُ

فَمَا أَقْبَحَ الْخَضْرَاءَ وَ الْغَبْرَاءَ یَا رَسُولَ اللَّهِ

أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ

وَ أَمَّا لَیْلِی فَمُسَهَّدٌ

وَ هَمٌّ لَا یَبْرَحُ مِنْ قَلْبِی...

دی طبیبـم دیــد و دردم را دوا ننـوشـت و گفت:

«خون دل میخور که این ساعت نمی‌یابم دوات»              خواجو