59

گر بماندیم، باز بردوزیم       جامه ای کز «فراق» چاک شده

ور بمردیم عذر ما بپذیر      ای بسا «آرزو» که خاک شده

:(((

و لا تقربا هذه الشجرۀ!

هر چند می پرم به پر و بال بی خودی

از «عالم خیال تو» بیرون نمی روم :((

بر چرخ همی گشتی سرمستک و خوش حالک!

می‌نماید که مگر دوش به خوابت دیدم                  که من امروز ندارم به جهان گنجایی!

ساربانا بمخوابان شتر، این منزل نیست            همرهان پیش شدستند که را می‌پایی؟

پ.ن:

زهی مراتب خوابی که به ز بیداری است!